Reisverslag Zweden – deel 3

Maandag 6 augustus: Vassbotten – Vassbotten
We ontbijten in de zon met pannkaka en bakken ook een stapel om mee te nemen. We hebben besloten om nog een nacht op Bullarebygden te blijven en gaan op pad zonder de tent in te pakken. Onderweg naar het älgpark in Ed zien we een älg in een drafje de weg oversteken. Hij is een meter of 200 bij ons vandaan, dus we hoeven er niet voor op de rem. Onze tegenligger wel. Onze moosieteller staat op drie! Yay!

In Ed gaan we eerst naar de supermarkt voor onze dagelijkse dosis zuivel en roadtripvoedsel. We zijn om 11u in het park, precies als het voertijd is voor de elanden. Prima timing! Elanden zijn vooral in de schemering actief, maar voor een hapje banaan en wat takken met blaadjes willen ze best overdag even in de buurt komen. http://www.dalslandsmooseranch.se/english/ De verzorger geeft in verschillende talen uitleg en er is volop gelegenheid om de gigantische dieren te aaien. Helaas is het weer omgeslagen en regent het een beetje, maar dat geeft niet. Als je moosies kan voeren ben je de regen al snel vergeten.

Na Ed rijden we een deel van de blå-gröna vägen, de 165 die van het Zweedse Dingle naar het Noorse Halden loopt. We bezoeken het Frederiksten Fort, gebouwd in de 17e eeuw. Het is enorm en prachtig gelegen op een heuvel boven de stad. Van hieruit kan je een groot deel van het fjord overzien en aanvallers al vroeg uit hun bootje schieten. We lopen er een uur rond en hebben dan nog maar een heel klein deel gezien.

Synchroonlopen in Frederiksten

Panorama vanaf het fort over Halden, rechts onderin mini-Imre

Het regent nog steeds en we hebben honger. In de auto snacken we een paar pannenkoeken met wat suiker voor we verder gaan. Via de E6 zakken we af naar Strömstad in Zweden. Onderweg duiken we een gigantisch winkelcentrum in. Het is er heel erg druk en ongezellig en we blijven niet lang. In Strömstad vindt Lammert eindelijk zijn gerookte zalm. In de haven zitten we op een bankje onder een afdak waar hij het opeet. We waren van plan om morgen naar Tanumshede te rijden om de rotstekeningen te bekijken, maar zijn nu toch al een eind in die richting, dus het plan wordt aangepast. Gelukkig regent het even iets minder hard en klauteren we de route langs de tekeningen. Ze staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco en zijn gemaakt in de Bronstijd, ongeveer 1500 voor Chr. In die tijd lag de zeespiegel 15-25 meter hoger dan nu, waardoor de tekeningen dicht bij het water moeten hebben gelegen. Een bezoek is zeker de moeite waard, zelfs met slecht weer. Het bijbehorende museum is gratis en geeft uitleg over het ontstaan van de tekeningen en het onderzoek wat er naar gedaan is. Er is ook een uitgebreide winkel waar je van alles over Vikingen kan kopen. Ik twijfel bij een mooie bronzen armband, maar omdat mijn auto bij de garage staat voor nieuwe remmen en ik geen idee heb wat dat gaat kosten koop ik hem helaas niet. Wel neem ik een boekje over Vikingen mee en kadootjes voor vriendinnen. Er is ook een mooi boek over elanden te koop, maar 46 euro vinden we wat te duur.

Na nog een bezoek aan een supermarkt rijden we terug naar de camping. Het is snertweer, twee vrachtwagens blijven elkaar om de beurt inhalen en het verkeer achter zich blokkeren en we hebben flink de balen. Een bezoekje aan de waterval die op 2km van de tent, net over de grens met Noorwegen, ligt maakt alles weer goed! Het is een flinke klim en er zitten wat gladde stukken bij, maar wat is het mooi!

Van boven

En van beneden

De rest van de avond komt het met bakken uit de lucht, dus schuilen we in de tent. Morgen trekken we naar het zuiden.

Dinsdag 7 augustus: Vassbotten – Unnaryd
De weersverwachting voor vandaag is erg slecht, maar als we ’s ochtends wakker worden is het droog. Helaas blijft dat niet zo. We pakken in de stromende regen onze spullen in en besluiten voor het eerst om de binnentent los te halen en in een aparte zak te doen, zodat die in ieder geval droog blijft. Normaal blijft de binnentent gewoon hangen bij het inpakken. Rond half 10 hebben we even mazzel en wordt het droog. Zo snel als we kunnen gooien we de zeiknatte buitentent plat, pakken hem in, betalen de campingbeheerder en gaan op pad. In de stromende regen rijden we richting Borås over de 165, de E4, de 44 en uiteindelijk de 42. Op de E4 zien we een bord in de vorm van een eland en volgen de bordjes er naartoe. Het is een nieuw älgpark. De koeien die bij de parkeerplaats in de wei staan vinden ons maar vreemd en roepen heel hard ‘moo(se)’. Boven in het restaurant kopen we wat souvenirs en warme chocolademelk. We schrikken als er even later twee ontbijtborden met daarop een glas met een halve liter chocolademelk verschijnen. Er zit een eetlepel in om mee te roeren. Dit was niet wat we verwacht hadden! We doen er lang over om het op te drinken, maar het is lekker warm en we zitten prima in het lege restaurant. Als we weggaan komt er een wat ouder Nederlands echtpaar binnen. Ze groeten het barmeisje met ‘tack’, dat ‘dankjewel’ betekent. Gierend van de lach lopen we naar onze auto. De elanden slaan we over.

Veeeeel chocolademelk

Het nadeel van zoveel drinken is dat je ook vaak moet plassen. Gelukkig zijn er overal in Zweden wc’s langs de weg. Rond de middag hebben we honger. In Zweden wordt vaak warm gegeten tussen de middag. We kiezen voor pizza. De saladebar slaan we over. Er zitten veel fruitvliegjes op de groente. Gelukkig gaat de pizza een tijdje de oven in. Eventuele levende beestjes overleven dat vast niet. De pizza is prima te eten en na een bezoek aan de wc gaan we verder naar Borås. Daar bezoeken we eerst een grote ruitersportzaak (Hööks) en gaan daarna naar de dierentuin. Tijdens onze eerdere vakantie in Zweden hebben we daar al eens voor de poort gestaan, maar toen was het bijna sluitingstijd en zijn we niet naar binnen gegaan. Nu is het half 4 en de wolken zijn donker.

Op weg naar Borås wordt de lucht steeds donkerder…

Er is nauwelijks publiek en de meeste dieren liggen in hun hokje of zitten binnen. Watjes. Gelukkig kan je daar ook gewoon kijken. Zoals veel dierentuinen in Scandinavië heeft ook de zoo in Borås veel inheemse diersoorten. De wolven laten zich helaas niet zien. Hun terrein is flink begroeid en er zijn veel rotsen waar ze zich achter kunnen verstoppen.

Leeuwen in hun hokje

Na de dierentuin rijden we nog anderhalf uur naar het zuiden, waar we op een camping aan – hoe kan het ook anders – een meer een stuga huren. Het stormt en regent en de tent is nat, dus we kiezen voor de makkelijke manier. We eten soep en duiken om 9u nog even de sauna in. Heerlijk!


Grotere kaart weergeven

Woensdag 8 augustus: Unnaryd SE – Eelde
Vandaag rijden we naar huis. Eigenlijk zouden we nog een dag blijven, maar vanwege het weer gaan we terug. Alles is nat en klam. We nemen in Helsingborg de boot en hoeven maar kort te wachten. Uiteraard kopen we een doos rekordelig voor thuis, dat is inmiddels traditie. In Rodby hebben we nog meer mazzel; we kunnen meteen de boot op rijden! Hoe langer we in de auto zitten, hoe zonniger het wordt. Thuis blijkt dat we een week slecht weer hebben gemist. Veel regen en onweer en de buurman die de tuin zou sproeien heeft niets hoeven doen. We hangen de zeiknatte buitentent in de achtertuin te drogen, de kleine tent hangt in de garage. Stiekem maken we alweer plannen voor ons volgende bezoek aan Scandinavië. Het was weer een fijn avontuur!


Grotere kaart weergeven